لطفا قضاوتم نکنید
بهم راهکار بدید
فقط راهکار بدید خودم از دست خودم روانی شدم
از دست خانواده ام روانی شدم
از دست اطرافیان روانی شدم
عزت نفسم رو از دست دادم
تفکراتم پوچ و چشم و هم چشمی شدن
هیچ کس نیست بتونم باهاش درد و دل کنم ازش مشورت بگیرم
به هر کی می گم از رو ترحم بهم دلگرمی می ده
دلگرمی نمی خوام یک راهکار سازنده می خوام
کسی می تونه بشینه پا حرفام؟