۲۵ سالمه مثل چی پشیمونم
حقوق کم وپول خونه ماشین ندارم،خیلی خستم،خواستگارا هم اونطور که باید باشن نیستن
خودم دارو دوست داشتم وپزشکی ولی دبیری هم نشد
ارزش نداره،نمیصرفه،دست وپام همه درد میکنه،خستمو حوصله هیچکاریو ندارم،هیچکی قدرمو نمیدونه،دندونام کلی خرج داره،بدخوابی
یه کادر دفتر سختگیر ویه پدر بداخلاق
خوشبحال اونا که باز متاهلن یا مرخصی زایمان
تو خونه هم تابستونا خسته میشمو شغل دوم به این راحتیا نیست
آرامش میخام
چه غلطی بود من مرتکب شدم