گاهی آدم از همه فاصله میگیره، نه از روی بیمهری… فقط برای اینکه دوباره خودش رو پیدا کنه.
سکوت میخواد، خلوت میخواد، تا بتونه صدای درونش رو بشنوه.
اما یه روز، یه نوری، یه حرف ساده، یه نگاهِ مهربون باعث میشه دوباره دلش بخواد بین آدمها برگرده.
همون روز میفهمی هنوز امید زندست،
که هنوز میشه از نو شروع کرد…
آروم، ولی واقعی 🌿