دلم خیلی گرفته من درس خوندم که پیشرفت کنم اما هیچ پیشرفتی نمی‌بینم
رشتم انسانی بود همه اطرافیانم و مشاورم میگفتن انسانی بازار کار ندارم فقط هدفت فرهنگیان باشه
اما حالا که قبول شدم از فیلم افسرده تر شدم
دانشگاه عین یه مدرسست هیچ فرقی نمیکنه انگار اومدم کلاس سیزدهم درسای رشتمم سنگینه چادرم اجباریه حالم ازش بهم میخوره من فک میکردم فقط تو دانشگاه باید چادر باشه بیرون میتونم آزاد باشم اما اینجا ام شهر غریب همین پنج تومن حقوق دانشجوییم باید بدم کرایه رفت و برگشت به شهرم
به سرم زده انصراف بدم برم پیام نور حسابداری یا حقوق بخونم
