ذهنا مسمومه
من و رفیق صمیمیم هر دو توی یه مدرسه ایم
بعدش که گاهی لپشو یا شونشو میبوسم
یا قربون صدقش میرم یا بلعکس میگن شما ل زین😐😐
یعنی انقدر سخته محبت کردن به ادمای ارزشمند زندگی؟؟
یا مثلا از هرچیز کوچکی یه چیز منحرفی درمیارن میخندن(درحالت کلی با همه همینن)