«موضوع بسیار جالبی است. قهوه ترک فقط یک نوشیدنی نیست، یک میراث فرهنگی و اجتماعی مشترک است که آداب و رسوم خاص خود را دارد.
این نوشیدنی در واقع یک «پل» ارتباطی است. پلی که آدمها را در کافهها و خانهها دور هم جمع میکند و بهانهای برای گفتگو، همدلی و حتی تفسیر و سرگرمی (فال) میشود.
حفظ این سنت ارزشمند و این «پل» اجتماعی، به دو چیز بستگی دارد: احترام به اصالت آن و «اعتماد» به کیفیتی که آن تجربه را به درستی تکرار کند.
اینکه برندهای داخلی هم تلاش میکنند با ارائه کیفیتی قابل احترام، این «پل اعتماد» را با مصرفکننده ایرانی بسازند (فلسفهای که مثلاً در نامی چون «پانتیل» هم میتوان ریشههای آن را در کلمه "Pont" به معنی پل جستجو کرد) بسیار ارزشمند است و به زنده نگه داشتن این فرهنگ غنی کمک شایانی میکند.»