از اینکه وقتی من یه کار اشتباهی میکنم انگار گناه کبیره اس،
اما اگه اون یکی این کارو میکرد از کم عقلیش و سن کمشه
از اینکه اینقدر فرق میزارن توی رفتارشون خستم
از اینکه خودم تنهایی باید بار احساساتم رو به دوش بکشم اما وقتی خواهر کوچیک ترم به مشکل میخوره مثل چی میشینم به حرفاش گوش میدم و آخر باز همون اذیتم میکنه
یه طور رفتار میکنن که میتونن درک کنن ولی نمیتونن
بچه بزرگ تر همینه دیگ
منم مثل توهم با این تفاوت که به غیر خواهرم مادرم هوای دخترخالم که همسن من بیشتر از من داره
چهار سال پیش اثاث کشی کردم یعنی رفتم سر زندگی خودم دست تنها با شوهرم همه کار کردیم آشپزخونرو شستم نگو زیر کابینت یه شیشه خیلی بزرگ بود وقتی دست کشیدم دستم خیلی بد بریدم کل آشپزخونه شد خون با همون دست باید وایتکس و شوینده میزدم فرداش زنگ زدم به مامانم داشتم قضیرو تعریف میکردم سریع گفت آره الهی بمیرم دیروز دختر خالت با اسنپ تصادف کرده ناخن خودش با کاشت کنده شده خیلی اذیت شده باردار دارم میرم خونش حمومش کنم 😑حالا الان من باردارم از اول بارداری قطع رابطه بوده اونروز خواهرم پر کرده خواهرم پیام داده به بدترین شکل با من دعوا افتاده گفتم من دوماه تو خونه افتادم استراحتم دهانه رحمم باز شده یه دسشویی نمیتونم برم مگه شما گفتین من مردم یا زندم برگشته میگه عیبی نداره دوماه نشاشی نمیمیری
