من مادرم متولد ۶۰ هست بابام خونه ماشین زده به نامش خرجیشو همیشه میداده هیچی نذاشت تو دل ما تکون بخوره من خودم نامزد داشتم سر هیچ و پوچ ک ولم کرد رفت به کنار
یه خونه اجاره ایه کوچیک داشت که بابای منم یه پول قرار بود بزاره روش بریم یه جای بزرگتر با یدونه ماشین که منم داشتم
خرجیم ک نمیداد خودم شاغل بودم و خرجیمو میدادم بعد ازدواجم حتما اقا از پسش بر نمیومد نهااایت خرجش ی شام بیرون رفتن بود و هدیه ی مناسبتی اونم نه خیلی چیز. خاص و گرون ٫نهااایت چیزی که بهترین شوهر یا پارتنر دوستای من براشون خریدن که تازه همه ی دخترای تو نسل من میگن واوو چقدر طرف خرج کن بوده یه ایفون بوده مثلا! بعد دهه های اواخر پنجاه و ۶۰ خونه ماشین بنامشون میزدن خرجی دادن شوهرشون وظیفه بوده میشدن کم توقع