ن بدرد مردم خوردم ک لاقل کمکشون کنم
نه والدینم ازم راضین
نه تونستم رفیقامو نگه دارم
نه دوست داشتنی و خواستنی بودم برای کسی
تو خانوادمم منو اضافی میدونستن
تو اجتماع هم نادیده گرفته شدم
خود بدبختیم
تو بگو تنهایی خوبه آره خوبه ولی تا دلت بخواد میتونم از بدیاش بگم
برای من حرف از قوی بودن و خودکفا بودن نزنید
من روحم و جسمم و ذهنم خستس
طوری ک نمیتونم حتی گریه کنم یا حداقل بخندم طرف وایب خوب ازم بگیره...پر از انرژی منفی ام من خود تاریکی ام
