خودم کم‌بدبختی دارم برای زندگی این واون هم غصه میخورم
این همدردیه
اینکه دلسوزیه
منم
منم اینجوریه م و شدیداً پیگیر میشم که کمک بکنم به طرف مشکلش حل بشه و متاسفانه محبتم شده وظیفه،الان یکساله قبل از اینکه جوگیر بشم تو دلم بخودم هشدار میدم که :بشین سر جات
مامانا کسی میخواد برنامه های که به دو طرف هدیه میده را نصب کنه بهم درخواست بده
اره نبایدبیش ازحدخوب بود بیش ازحدخوب باشی قدرتونمیدونن
بایدبلدباشی بعضی وقتاحتی هارت وپورت کنی دعواکنی مثل بعضیا مغرورباشی ولخرج باشی قدرتوبدونن آدمای مهربون همیشه ضربه میخورن مثلا من شوهرم صداش بلندمیشه اشک میریزم مادرم یه حرفی میگه انقدرتوذهنم مرورمیشه که حس میکنم دارم روانی میشم برای خواهرم جوش میزنم به خاطرخواهرم زودجشن گرفتم‌که اون بتونه جشن عروسیش روبگیرن ولی براش جشن عروسی نگرفتن مادرشوهرش آدم نیس خیلی بده برااون غصه میخورم
استارتر بهت پیشنهاد میکنم بااین تفکر سمی ک داری دخترتو از ۹ سالگی به جای مدرسه به کارای خانه داری پخت و پز و شست و رو عادت بدی چون با تفکر احمقانت اون در نهایت باید بره خانه داری کنه سواد و شاغل شدن ب دردش نمیخوره
بیچاره اون دختر بچه ک تو مادرشی
تو دهه ۸۰ هستی و تفکر مال عهد مادربزرگاس؟؟
دختر مردم افتخار میکنن یه دختر شاغل و موفق تو جامعه داشته باشن تو ننگ میدونی؟
ارسال نظر شما
تاپیک های به روز شده
35 ثانیه پیش
35 ثانیه پیش
36 ثانیه پیش
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های 2 روز گذشته
داغ ترین های تاپیک های امروز
