وکنکور قبول بشم و خوانوادمو خوشحال کنم
یکی فامیلامون دخترش دندون پزشکی قبول شده
مامانم تو اتاق بود داشت با گوشی صحبت می‌کرد بعدش نمیدونست که من پشت درم به بابام گفت مردم بچه دارن ما هم بچه داریم
کاش اصلاً من بچشون نبودم و یه دختر درسخون و دکتر داشتن نه من بی عرضه
همه چی درس نیست ببین تو چی استعداد دازی
عزیزم تو مجبور نیستی عقده های اونا رو قبول شی و بهش برسی مگه خودشون دکترن؟
خوشحال کردن راه های مختلفی داره. واضح ترینش قبولی توی ی رشته ی خیلی خوب توی کنکوره، اما به اون ختم نمیشه.
همه نباید دکتر بشن یه کشور مریض هست که به دکتر شدن افتخار میکنن وگرنه جامعه به همه شغل ها به یک اندازه نیاز داره
اندازه مامان بابای اون فامیلتون برات هزینه کردنو وقت گذاشتن؟؟؟!
مطمئنا نه
ببین خودخواهیه ولی از منی که ازت بزرگترم بهت نصحیت، واسه شادی هیچکسسسسسس الا خودت تلاش نکن، حتی پدرومادر
چطور به این نتیجه رسیدی که بی عرضه ای؟ اول حرف کسی برات مهم نباشه خودتو اولويتت قرار بده درس دوست داری اگه آره بشین بخون دوست نداری برو کلاس موسیقی رشته یا کاری که دوست داریو پیدا کن توش پیشرفت کن
و از همه مهم تر تلاشتو بکن ولی به خودت سخت نگیر خودخوری نکن سلامتیتو قربانی نکن
تهش همه پدر مادرا دوست دارن بچشون شاد و سلامت باشه از این حرفام در تمام طول زندگیت زیاد میشنوی با فکر بهش خودتو عذاب میدی روانتو داغون میکنی بعدم جسمت تجربه دارم باور کن هیچی مهم تر از خودت نیست
تنها دلیل زنده بودن و ادامه دادنم خانوادمه
از بچگی وابسته بودم بهشون و هر کاری که اونارو خوشحال بکنه انجام میدم
دست خودم نیست 🥲🙃 از بچگی تو ذهنم حک شده که هیچ وقت به خودت توجه نکن خودت مهم نیستی نظر و علاقت مهم نیست بلکه رضایت و خوشحالی پدر و مادرت مهمه
