حس میکنم خوب نیست؛ یعنی سطح علمی دانشگاه نسبت به دولتی خیلی پایین تره خجالت میکشم بگم آزاد قبول شدم 😭
شرایط پشت کنکور ماندن ندارم واقعا توان دوباره کنکور دادن ندارم چون وسواس و افسردگی شدید گرفتم 😭😭
از طرفی خیلی از همکلاسی های مدرسه ام پزشکی و دندون بهشتی و ایران و البرز و... آوردن
خیلی دلم گرفت 💔🥲؛ چون من عاشق پزشکی و از اونا خیلی باهوش تر بودم اما زندگی من از حسادت یه سری ها و لجبازی جور دیگه ای شد؛ و اونا خیلی دل من رو شکسته بودن...
خیلی سخته که روز کنکورت به جای دعا برای خودت برای بقیه دعا کنی که قبول بشن و دقیقا ببینی آدم های بد ذاتی که دلت رو شکستن همانی شدن که آرزوی تو بود...
تو زندگیم خیلی چیزا رو از دست دادم که پزشکی بدست بیارم ولی زندگی باهام بد تا کرد و نذاشت خوب درس بخونم 💔🥲
خب آزاد یه سری مزایا داره مثل نداشتن تعهد به خدمت و آزاد بودن مدرک؛ اما خب بیمارستان های آموزشی کم و دانشجو ها زیادن؛ مثلا ۱۰۰_۲۰۰ نفر پرستار در ۲_۴ دانشگاه حس میکنم کم یاد میگیرم
راستش پلن های زیادی واسه زندگی پرستاری وجود داره:
●کارشناسی ⬅️ سرکار
●کارشناسی ⬅️ مهاجرت
●ارشد و دکترا ⬅️ سوپروایزر و مترون
●ارشد و دکترا ⬅️هیئت علمی دانشگاه
حالا به نظرتون پرستاری آزاد ارزشش رو داره؟
