من بچم دو‌سالو 5ماهشه با هم خوبیما خیلی دخمل خوبیه ولی بشدت رو اعصابه بشدت غرغرو گریه میکنه حتی واسه یه چیز که عادی میخواد خیلی بهم میریزه خیلی آرومم یهویی دست خودم نیست ولی خیلی دوست دارم همیشه همیشه باهاش آرومه آروم باشم مثلا امروز کمردرد دارم‌مدتیه مجبور شدم ببرمش خرید با کالسکه گیر داده بود میام پایین یا سرویس بهداشتی پله‌میخوره پایینه شبو روز یا بغلش میکنم‌میبرمش یا کولش میکنم‌با این کمرم ولی می بینی همکاری نمیکنه خیلی دلم‌میخواد همیشه آروم باشم راهی هست؟اینم‌بگم‌منم مثل اسی خیلی مشکل دارم تو زندگیم
امیدوارم تو بتونی مادر بهتری باشی نصبت به من
من همه سعیم برای بچم کردم که حتی نمیتونم توصیف کنم چون خیلی هلش باور پذیر نیست
توجیه نمیکنم چون کارم اشتباه بود عذاب وجدان دارم
همسر خوب هم خیلی مهمه
وقتی قبل رفتن بچم به مدرسه یه گیر میده فحش و تحقیر
خودش تو رختخواب من بچرو میبرم میزارم مدرسه
برمیگردم باز یک ساعت کامل فحش به مادرم و . میده
مجبورم بریزم تو خودم
چون حرف بزتم فقط کتک میخورم
برای بچم نمیتونم جداشم
وگرنه با اخلاق شوهرم به یک سال نرسیده دخترم دیوونه میشه
اینهمه فشار روی هم جمع میشه یک جا فوران میکنه
من مادر نمیشم چون میدونستم اگر میشدم مادر خوبی نمیشدم
نگفتم که مقایسه‌ت کنم یا بگم من بهترم من همه چیو میدونم
دارم میگم باگ ها و خطاهای رفتارتو بشناس اینجوری میتونی کنترلش کنی
و راه های تخلیه خشم بهتری هست
حق داری ولی واقعا روانیه و بی دلیل فحش میده؟ تو هیچ باهاش کل کل نمیکنی؟ اگه واقعا تو ساکتیو اون‌روانی بپذیر روانیه و بگو‌الان بدترین فحشارو میده ولش کن فکر‌کن‌نمیشنوی اگرم باهاش بحث میکنی بحث نکن بخاطر بچت شوهرتو تحمل کن حتی به چشم یه مریض دارو لازمه‌بدبخته بی عقل نگاه کن تا با بچتم آروم باشی
چه اول صبحی انرژی داره
والا دعوا هم جون میخاد انرژی میخاد،خدا به زندگیت آرامش بده
تو خودت نریز،گوشاتو بگیر،فکر کن یه سگه داره پارس میکنه
الان خیلیا سگ نگه میدارن وبه صداش عادت کردن
خودتو پیرنکن،برات مهم نباشه،دهن به دهنش نزار،بی تفاوتی بهترین تلافیه
