افسردگی و ترس در بارداری

عزیزم خیلی حالات بارداری بعدش ازبین میره 

منم اوایل بارداریم خیلی حالم بود و مدام گریه میکردم ولی اواخر بهتر شدم

من استراحت مطلق بودم و شیاف هم استفاده میکردم احساس میکنم بخشیش ب اون مربوط میشد.

بعد زایمان هم بهتر شدم خداروشکر 

عزیزم. یه کتاب معرفی کنم میگیری بخونی؟منم افسردگی شدید سه ساله داشتم. بعد که فهمیدم قضیه زندگی کردن چیه کلا افسردگی و ناراحتی و اینا معنیشو یرام از دست داد

اسم کتاب: فطرت

اسم نویسنده: حسین علیپور

از سایت راه فطرت میتونی بگی ۲۰ تومن هزینه ارسالشه برات میارن. و اینکه کتابهای دیگه شم حتما بگیر بخون. من فعلا دو تاشو گرفتم بی نظیرن

 شاگرد آقای بهجت بودن ایشون.

کتابهاشم زیاد گرون نیس. کلا دیدت رو به همه چی تغییر میده. تاب اوری تو زیاد میکنه. بجای گریه دیگه ذکر میگی. از عشق به خدا گریه میکنی نه بهونه گیری و مسایل دنیوی

ضمنا من بارداری رو تجربه نکردم هنوز. ولی شنیدم که بخاطر هورمون ها بدن بهم میریزه سیستمش و بدون موقته و همش از بین میره. ولی خب اینا همش امتحان الهیه و آدم باید روی خودش کار کنه که توی تمام شرایط زندگی قوی باشه. و ازش بیشترین استفاده رو ببره. این جور وقتا که آدمها ضعیفترن مثل بارداری بیماری و ...شیطان خیلی راحتتر نفوذ میکنه. امیدوار و شاد باش.به لحظات خوبی که قراره با بچه ات داشته باشی فکر کن. قبل خواب رویاپردازی کن. تصور کن. که همونا هم اتفاق بیفته‌

اره عزیزم خوب شدم منم مثل شما خیلی نگران بودم ک بعد زایمان روم بمونه ولی خداروشکر خوب شدم.

من ماه‌های اخر بهتر شدم .

یکی از عوارض پروژسترون همین افسردگی هست

فدات بشم عزیزم کاری نکردم😘

فقط بدون این روزا خیلی زود میگذره و بعد دلت برای این روزا تنگ میشه🥰

شیاف رو اگ لازمه حتما استفاده کن سر خود قطع نکن

ببین من ماه‌های آخر خیلی بهتر شدم بعد زایمان هم تقریبا کامل خوب شدم، یعنی اینقدر سرت شلوغ میشه با بچه ک فرصت افسردگی نداری دیگه😁

دقیق یادم نيست چقدر از زایمان گذشت، شاید یکی دو ماه اول بعد زایمان یک کوچولو حالم بد میشد ولی من سعی می‌کردم بهش فک نکنم تا ادامه دار نشه.

الان هم سعی کن سر خودتو با فیلم دیدن، کتاب خوندن، دعا و قرآن گرم کنی. و اگ میبینی خیلی حالت بده دارویی ک دکتر داده رو استفاده کن، چون همین استرس و ناراحتی مادر روی جنین اثر می‌ذاره خدای نکرده.

در کل این روزا خیلی زودتر از اون چیزی ک فکرشو بکنی میگذره پس سعی کن لذت ببری ازش😊

برای منم یهو پیش اومد توی ۳۰ سالگیم. خیلی وحشتناک بود فقط میگفتم گریه کنم. و به پوچی رسیده بودم. فقط قرص نخوردم. و تا وقتی از بندگان خدا کمک میخواستم آواره و در به در بودم. هیشکی حتی همسرم نمیتونست بفهمه منو و کمکم کنه. تا اینکه به خدا گفتم تسلیمم خودت کمکم کن. خوب شدم. منو انداخت توی مسیرهایی که خود به خود خوب شدم.

خدا با این حالا فقط میخواد بهتون نشون بده.بهش پناه ببرین. ذکر زیاد بگین. اصلا مجال نفوذ رو بهش ندین. میوونین که شیطان یه خصوصیتی که داره اینه که مغروره. یعنی مثلا میاد سمتتون وسوسه تون میکنه سستتون میکنه. میگه اه بابا فلان. سریع بگین به تو ربطی نداره. برو دور شو از من. خودم میدونم و خدای خودم. قهر میکنه میره. بعد اینجا اونه که ناامید میشه ازتون نه شما.