اصلا اینجوری نیست که همش سرم تو گوشی باشه. ولی کلا حق اینکه بعد یه روز پرکار بشینم ده دقیقه یه ربع گوشیمو چک کنم ندارم؟
به محض اینکه گوشی دست من میبینه میگه باز تو این گوشی کوفتی و برداشتی. میگه یه روز این گوشی و من نابود میکنم از همین پنجره پرت میکنم پایین. در صورتی که من اونقدرا هم که اون میگه تو گوشیم نیستم.
بعدم میگه همش خسته ای و بی حال. والا اون زمانایی که من انرژی دارم اصلا خونه نیست. ساعت هشت شب از سرکار میاده تازه. خودش انقد خسته اس انگار تریلی روش رد شده. خب منم از صبح تو این خونه کار کردم خسته ام. اونم با یه بچه پسر شیطون که جدیدا اصلا در طول روز نمیخوابه.
بعدم اون از سرکار میاد لباساشو عوض میکنه و میاد دراز میکشه جلو تی وی و تا دوازده که بخوابیم هیچ کاری دیگه نمیکنه. خوبه از صبح هیچ کاری نکنم که وقتی اقا تشریف میاره خونه انرژی داشته باشم. اونوقت ببینم میتونه به کثیفی خونه و نداشتن شام و ناهار اعتراض نکنه.
