همه ما حدومرزهای یک رابطه سالم رو میدونیم (خیانت نکردن ، ارتباط نداشتن باادمای قبلی و...)
همه ماهم وقتی بهمون خیانت بشه میفهمیم شاید مدرکی فقط نباشه اما میدونیم چیشده و دقیقا چه اتفاقایی افتاده اما بخاطر دلتون هی میبخشید ولی بیاید با خودمون رک باشیم واقعا بخشیدیم؟ معلومه که ن و تا اخر عمر اگر کنار اون ادم بمونیم همیشه ناراحتیم و دیگه اون احساس پاک لکه دار شده در نتیجه خودتون رو گول نزنید خودتون رو شکنجه ندید هرجایی اصولتون زیر پا گزاشته شد هرجایی حس کردید بی ارزش هستید برای اون ادم پا روی دلتون بزارید و برید بهتون قول میدم نهایتا یک ماه بعد حالتون خوبه ارامش دارید زندگی ی مزه جدید میده میتونید با ادمایی اشنا شید که قدر شمارو بدونن پس دیگه خودتونو گول نزنید چون اگر الان رها نکنید بیشتر و بیشتر اسیب میبینید کسی که یکبار بهت اسیب زده بازم میزنه همون یکبار هم جاش خوب نمیشه با هیچی
بخاطر بچم موندم ، بخاطر اینکه خانوادم پشتم نیستن موندم ، کار و پول ندارم موندم و...اینا بهانست که برای خودتون میارید قوی باشید و شرایطو درست کنید و برید هیچ بچه ای به مادر افسرده ای که از پدرش متنفره نیاز نداره پس فقط برید همین