اون اصلی درمان نداره،تو ایران متاسفانه بچه مثلا از۲۰فاکتور،شاید دوسه تاشو داشته باشه،سریع میگن تو طیفه.درحالیکه ممکنه اختلال تاخیری،حرکتی یاچیزدیگه ای باشه
تمرین وتکرار و ماساژ اینقدری روبراهشون میکنه که بتونن مدارس عادی برن(نمونش پسرمن)
شاید ده سال دیگه پسرم حرف نزنه،اما میتونه ی آدم مستقل باربیاد.شاید نتونه تو دعوا از خودش دفاع کنه،اما میتونه روزمره رو بگذرونه
ولی دنبال درمانش نباشی،میشن مثل معلول ذهنی
همه اینا برمیگرده ب اینکه،این قضیه رو بپذیری.گریه زاری چاره اش نیس