من چند ساله ازدواج کردم. همسرم خیلی مرد خوبیه و همه جوره هوامو داره ولی من خیلی وابسته ی خانوادمم. خونمون زیاد دور نیست هفته ای یکی دو بار میریم خونشون ولی بازم فکر میکنم کمه. دوماه شب نرفتیم نخوابیدیم یعنی پیش نیومد نشستم گریه کردم همسرم گفت اینهمه وابستگی اصلا درست نیست و خیلی ناراحت شد. میگه بخاطر این چیزا الکی زندگیمونو خراب نکن. من زندگیمو دوست دارم ولی خیلیم دلتنگ پدرمادرم میشم با اینکه هر هفته میبینمشون
بنظرتون کارم اشتباهه؟ چیکار کنم؟
اره اشتباهه
مجبور نبودی ازدواج کنی ب این زودی
بله کارت اشتباه سنت هم کم نیست که احساسی رفتار کنی . ادامه بدی زندگیتو سرد بعدم خراب میکنی
من اوایل ازدواجم اینجور بودم کم کم بهترشدم ازما بدتر بودم الانم هرشب اونجام شام گاهی وقتام‌اونا میان ولی حس میکنم اینم اشتباهه اما نمیشه دیگه
وابستگیه افراطیه
منم هفته ای یکی دو بار میبینمشون ولی باز احساس میکنم کمه. دلم میخواد شبا هم بریم بخوابیم ولی همسرم دوست داره خونه خودمون بخوابه
دوران عقد همیشه خونه ما بود الان میگه دیگه دوست ندارم فقط هرچند ماه یکبار
تک فرزندی؟
چند خواهر و برادین؟
