چقدر پیش می‌آید که وقت و انرژی‌مان را صرف کار دیگران می‌کنیم، برایشان نظر می‌دهیم، نصیحت می‌کنیم یا حتی تلاش می‌کنیم مشکلاتشان را حل کنیم، ولی زندگی خودمان هنوز نیاز به رسیدگی دارد؟
هر باغچه‌ای که بیل می‌خورد و به آن رسیدگی می‌شود، سبز و پرثمر می‌شود. گل‌ها و میوه‌هایش نتیجه مراقبت و توجه ماست. اگر اول باغچه خودمان را آباد کنیم، نه تنها زندگی‌مان بهتر می‌شود، بلکه حضور ما کنار دیگران هم سودمند و الهام‌بخش خواهد بود.
پس قبل از دخالت در کار دیگران، به مسئولیت‌ها، اهداف و رویاهات برس. وقتی خودت را آباد کردی، دنیا را با نگاهی پاک‌تر و آرام‌تر می‌بینی، و هر کمکی که می‌کنی واقعی و ارزشمند خواهد بود.
