از شروع بازگشایی مدرسه زندگیم تبدیل به جهنم شده

واقعا دارم جون میدم از همین الان کم اوردم 

خیلی خستم بخدا همین یه هفته ده روز اینقدر ک فشار 

رومه انگار هفت ماه گذشته برام

امروز صب وقتی مدرسه پسرم رو جابه جا کردم 

کلی خوشحال بودم ولی چ فایده 

از عصر انگار یه سطل اب ریختن رو سرم 

حس میکنم قلبم سنگینه بعض داره گلوم رو فشار میده

با کاری ک من کردم دیگه حق اعتراضی برام نمونده

شوهرم میکشتم اگه کوچکترین اعتراضی بکنم

پسرم کلاس اوله اکثر درساش عقبه 

بخصوص علوم و قران ک اصلا تو مدرسه ی قبلی کار 

نکردن علاوه بر اونا فارسیم دو درس با کلی لوحه عقبه

عصر ک تکالیف جدید رو دیدم تازه انگار به عمق 

فاجعه پی بردم خالی شدم اصلا 

مث خر تو گل گیر کردم 

شوهرمم رفته تو قیافه غر میزنه بخاطر شهریه 

ک این چه کاری بود ک کردی

از ته دلم مررررگ میخام به قران اگه دلم برا پسرم 

نمیسوخت لحظه ای درنگ نمیکردم 

و همین امشب خودمو خلاص میکردم 

چ غلطی بود کردم