شوهرم هر چی میخریم به خانوادش میگه ولی به من میرسه یادش رفته بگه بهم

عین شوهر خر من البته بیشتر واسه کارشه که با پدرش شریکن دعا کن مادرشوهرم یا سرعقل بیاد یا بمیره منم راحت شم از دخالتاش

منم یه مدت هر چی میشد به جون شوهرم غر میزدم ولی نتیجه عکس میده بیشتر فک میکنن آدم بده ماییم خودمو زدم به بیخیالی ببینم چی قراره بشه باز

برای خودت موضوع رو بی اهمیت کن

هر چقدر ولع شنیدن و فهمیدن و غیره داشته باشی، بدتر بهت نمیگه

شوهر منم میگفت نذار اون روم بالا بیاد من توجه نمیکردم تا اینکه اون روش بالا اومد و تو هردعوایی هم دیگه پایین نمیاد 

واسه همینم من کلا ول کردم بی توجهم به کارایی که دوسشون ندارم

عزیزم زندگی سیاست می خواد اگه شوهرت و دوست داری تو ظاهر حسابی باهاشون خوب باش و مهربون ولی جوری که توجه شوهرت و جلب کنی کم کم اونا بخوان حرفی پشت سرت بزنن شوهرت میگه زن من که خوبه اینا مقصرن ولی اینجوری مه پیش میری زبون اونا درازه و شوهرتم رفتارات و غر زدنات و ببینه بدتر حق و به اونا میده اصلا بزار بگه هر مردی یه 

قلقی داره با شوهرت رفیق شو برو تو تیم شوهرت کم کم میاد سمتت ازشون دور میشه خیلی سخته ها ولی زندگی همینه چون مردا هیچ وقت تغییر نمی کنن ولی سیاست روشون جواب میده

دوری و دوستی

وقتی گفت من میارم نباید میگفتی من چی بیارم

با شوهرت مثل خودشون رفتار کن چند تا مسئله مهم ک پیش اومد بهش نگو تا ناراحت بشه بشی مثل خودش

تو هم بهش هیچی با جزئیات نگو مثلا یه اتفاق مهم عین بارداری خونه خریدن زایمان فامیلت هرچی . یا زنگ بزنن دوستاتون فلان بگن یا بیرون بری اتفاق جالبی بیفته تو جمع اینجوری نشسته برای بقیه بگو با خنده و هیجان حتی چیزای بی ارزشی تعریف کن . بگه ااا اینجوری شد بگو وااااا نگفتم ؟چه عجیب . به صحبت ادامه بده آنقدر این راهو برو بفهمه چقدر سخته ادم شه. این درست شه اونام عقب میکشن 

ببین عزیزم بذار تجربه ی ده ساله م رو بهت بگم و برم صبحانه بخورم.با خانواده شوهر،کاملا غریبه باش،نه بی احترامی کن،نه صمیمی شو،نه بحث کن ،نه نظر بده،دقیقا مثل غریبه.دیشب خونه مادرشوهرم بودیم.کل صحبتی که از اول تا آخر کردم شاید اندازه ی دو خط بشه.با اینکه ذاتا آدم آرومی نیستم،خیلی اهل صحبتم اما رو قوم شوهر فقط این روش جواب میده.