عزیزم حرفهی شما پر از احساس هستش و کاملاً قابل درکه. زندگی با کسی که ویژگیهایی مثل خودشیفتگی، غرور و خودخواهی داره، مخصوصاً وقتی پای فرزند هم وسطه، میتونه واقعاً فرساینده باشه..
بیایم چند نکته رو با هم مرور کنیم:
🧠 درک رفتار خودشیفتهها
افراد خودشیفته معمولاً:
- نیاز شدید به تحسین و توجه دارن.
- همدلی کمی با دیگران نشون میدن.
- خودشون رو برتر از بقیه میدونن.
- در برابر انتقاد، واکنشهای تند یا دفاعی دارن.
این رفتارها ممکنه باعث بشه احساس کنی دیده نمیشی، یا نیازهای احساسیات نادیده گرفته میشن.
👶 تأثیر روی فرزند
وقتی پدر چنین ویژگیهایی داره:
- ممکنه فرزند احساس امنیت عاطفی نکنه.
- یاد بگیره که ابراز احساساتش بیاهمیته.
- یا حتی خودش هم به سمت رفتارهای خودخواهانه کشیده بشه.
تو بهعنوان مادر، نقش مهمی در ایجاد تعادل داری. حضور تو میتونه منبعی از عشق، همدلی و امنیت باشه.
🛠 راهکارهای پیشنهادی
- مرزگذاری عاطفی: لازم نیست همیشه وارد بحث بشی. گاهی فقط باید مرزهای خودت رو حفظ کنی.
- مستندسازی رفتارها: اگر رفتارها آسیبزنندهان، ثبتشون کن. این میتونه در آینده برای تصمیمگیری مفید باشه.
- حمایت روانی برای فرزند: باهاش حرف بزن، احساساتش رو بشناس، و بهش یاد بده که ارزشمنده.
- حمایت برای خودت: مشاوره، گروههای حمایتی یا حتی یک دوست قابل اعتماد میتونه کمک بزرگی باشه.