خودشیفته هستم ضداجتماعی و وحشی و سرکش هم هستم.
فقط آدمی که باهاش میتونم حرف بزنم و بخندم و خودم باشم شوهرمه اونم چون خیلی خیلی باهوش و امروزیه ایده های جدید میده برام آموزنده هست حرفاش البته دوسشم دارم از اینم هس
غیر اون بقیه اصلا چه زن چه مرد جذابیتی برام ندارن مگه اینکه یه مزیت چشم گیر داشته باشن مثل تحصیلات درست حسابی یا شغل و حرفه تا بتونم کمی تحملش کنم.
بقیه رو آدمای سطحی و مزخرفی میبینم که حاضر نیستم دو ثانیه تحملشون کنم.
مهمون میرم با خودم میگم چرا اومدم اینجا
یا تو محل کار بقیه رو میبینم شگفت زده میشم این آدم احمق با ضریب هوشی جلبک چطور تونسته به اینجا برسه😂😂
بقیه آدما و نظراتشون واقعا مسخره و پوچ به نظر میان. مثلا حرفای خاله زنکی میزنن یا چه میدونم از این و اون غیبت میکنن و این قبیل حرفای چرت.
شما هم اینجوری هستین؟
