سلام خوبید ببخشید می‌خواستم در مورد یک موضوع باهاتون حرف بزنم من حدود یک سال با کسی وارد رابطه عاشقانه شدیم بعد به من میگه که درس بخون و اینا ولی من ته دلم حس میکنم که این رابطه الکیه یا حس خاصی به من نداره نی کلاً حس میکنم که بی‌عرض است قبل از اینکه بخوایم وارد رابطه بشیم در موردش با یکی از دوستام حرف زدم بعد اون بهم گفته که این بی‌عرضه است یعنی خانواده اش راش تصمیم می‌گیرن شایدم چون براینه که یه بچه است و خواهر و برادر نداره وی واقعیت که همو می‌بینیم مثلاً ابراز عشق می‌کنه خیلی خوب مثلاً رفتار می‌کنه ولی حس میکنم یکم سرده می‌خوام درس بخونم ولی تمرکز ندارم هی میگم اگه قبول نشم چی اگه مثلاً اون بره چی یا منو دوست نداره یا خیلی چیزای دیگه 🥺🥺🥺
پاسور نشو از الان بهت بگم تجربه دارم اینم که بهت گفته یعنی درستو بخون فردا که کات کردیم نگی من پاسپورت شدم به زندگیم نرسیدم وقتمو گرفتی
کلاً به همه مردا بی‌اعتمادم حس میکنم که دروغ میگه ولی یه سال هم تایم کمی نبوده برای شناخت ولی چون همیشه هی بهم میگه مثلاً تو بهم زنگ نزن تا خونه هستم یا پیاما رو پاک می‌کنه تا خونوادش نبینه یا برای اینکه یه دقیقه بیاد همو ببینه باید کل بهونه برا مادر و ایناش بیاره حس میکنم هیچ تسلطی از خودش نداره هرچی اونا بگن ولی شایدم برای من اینطوریه شاید اگه کسی دیگه رو واقعی از ته دل دوست داشته باشه راش همه کار می‌کنه
بنظرم وارد رابطه عاشقانه نشو رو درست تمرکز کن
فعلا روی این آدم به عنوان دوست حساب کن نه عشق و عاشقی
حداقلش اینه که دوستی مضر نیست و ازت چیز بدی نمیخواد
عجیبه توی این سن خانواده گوشی ش رو بگردن یا حتی دسترسی داشته باشن که بخواد پیام ها رو پاک کنه!
ارسال نظر شما
جدیدترین تاپیک های 2 روز گذشته
تاپیک های به روز شده
36 ثانیه پیش
36 ثانیه پیش
37 ثانیه پیش
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های امروز
