گیرم که به هر حال مرا برده ای از یاد
گیرم که زمان خاطره ها را به فنا داد
گیرم نه تو گفتی ... نه شنیدی ... نه تو بودی ...
آن عاشق دیوانه که صد نامه فرستاد
با آن همه دلبستگی و عشق چه کردی
یک بار دلت یاد من خسته نیفتاد
یعنی به همین راحتی از عشق گذشتی
یک ذره دلت تنگ نشد خانه ات آباد؟
این بود جواب من دل خسته ی عاشق؟
شیرین رقیبان شده ای از لج فرهاد؟
باشد گله ای نیست خدا پشت و پناهت
احوال خودت خوب،دمت گرم دلت شاد...
