" تو مرا آزردی !...که خودم کوچ کنم از شهرت !تو خیالت راحت !میروم از قلبت!میشوم دورترین خاطره در شبهایت !تو به من میخندی !و به خود میگویی ، باز می آید و میسوزد از این عشق ولی...برنمی گردم ، نه !میروم آنجا که دلی بهر دلی تب دارد ...عشق زیباست و حرمت دارد ... " (سهراب سپهری)
من به شدت فتیش آدم اصیل دارم، کسی که هول نیست، هرز نمیپره، نمیپیچونه، آداب معاشرت بلده و سعی میکنه درست رفتار کنه. این چیزای ساده سخت نیست ولی خب کم شده، خیلی کم که تصور خوبی ازشون واست باقی نمونده.