به نظرتون خوبه یا بد؟ تجربه تون چی بوده؟
بیشتر تو آپارتمان منظورمه
میام الان چالشمو میگم
من خوشم نمیاد
من به خاطر تجربه قبلیم
تو آپارتمان فعلی مون با همسایه ها فقط سلام و احوال پرسی داریم و خیلی هم راحتیم
ارتباط صمیمی با همسایه اصلاا خوب نیست اصلا ولی احوال پرسی داشته باشین مثلا ماهی یبار سر بزنین بهم یا از طریق گوشی کاری چیزی باشه خوبه
تو مجتمع با همسایه ها کمی دوست شدیم اخیرا. یعنی سر بازی بچه ها شد که هوای داغ تابستان که تموم شد رفتن پایین برای بازی و با هم کمی دوست شدن، خانوما هم کم کم اومدن اونجا نشستن و صحبت و روابط نزدیک شد کمی.
الان کمی خسته شدم من از روابط با همسایه ها. حس میکنم صمیمیت بخواد زیاد باشه، تو خونه و حریم خودم احساس آرامش ندارم دیگه. اون حس کسی کاری به کارم نداشته باشه رو دیگه ندارم انگار. چالش پیش میاد تو روابط بچه ها، خود بزرگترا. اصلا دوستش ندارم شرایطو. اولش باحال بود و تنوع بود، بچه بهش خوش میگذشت، الان برام خیلی خسته کننده شده. بدگویی ها شروع شده، این پشت اون یه چیزی میگه، اون خبر میاره فلانی پشت تو چی گفته، خلاصه دوست نداشتنیه جو برام.
از یه طرف باید حریف بچه بشم که می بینه همه تو پارکینگن و تنهاست خیلی دلش میخواد بره، تنها هم هست دخترم. چند روزه براش قانون گذاشتم که مثلا ما فقط اینقدر میتونیم پایین باشیم. بعدش میایم بالا.
از اون طرف میای بری همسایه ها هی میگن بشین بذار بازی کنه، یا کلا نری هی میگن چرا نمیای. کلاس میذاری یا..
خلاصه که چالش کمرنگ کردن دوباره روابط رو دارم فعلا.
امیدوارم با سرد شدن هوا راحت تر کمرنگ بشیم!
خونه مامانمم همینجاست. یعنی پاشم اونجا هم برم بچه ها میان اونجا دنبال دخترم.
یه دور ظهرمیرن بازی، یه دور شب. من فعلا قانون نیم ساعت برای دخترم گذاشتم. ولی همینم حوصله شو ندارم دیگه
من ک فقط درحد ی سلام و علیک یا کاری داشته باشم....کلا ب نظرم هرچی روابطمون بر پایه احترام باشه بهتره ، اصلا صمیمیت نمیپسندم
بد .میگن همین طلاقا بر اساس دخالتای همسایه یا رفت و آمدشونه
اهان فک کردم منظورتون این بود که باید رفت امد زیاد داشته باشه...منم همه ی کوچمون باهم صمیمین میرن خونه هم سر از زندگی هم درمیارن من باهاشون خوبم گاهی هم صحبت میکنم باهاشون تو کوچه ولی نه خونشون میرم نه دوس دارم بیان چون خیلی تو زندگی بقیه سرک میکشن خوشم نمیاد
حالا همسایه های من محترم بودن. مزاحمتی کسی نداره برای کسی. بیان در خونه بزنن نیست. ولی واقعا یه روز حوصله نداری میای رد بشی هستن دیگه نشستن، میگن بیا و اینا. یا بچه ها ول نمیکنن میان دنبال دخترم.
منم به هیچ وجه حاضر نیستم بچه رو تنها بفرستم. گاهی هم با باباش می رفت البته. جدیدا خانوما هستن حس خوبی هم ندارم همسرم بچه رو ببره برای بازی
ما خونمون آپارتمانی نیست با همسایه که جفتمونه رابطمون پرنگ شده ..منم بدم اومده ولی خوبیش اینه بچم همبازی داره اونم بچش دایما خونمونه غذا میخوره شب تا دوازده اینحاست ....گاها بچم میره خونشون ولی خب در کل بنظرم اول بهتر بود
آره از بس بچه ها تنهان آدم همچین کاری میکنه دیگه. منم قبلا خوشم نمیومد روابط نزدیک بشه. با اینکه خودمم خیلی تنهام. ولی الان یه ماهه به خاطر بچه این شکلی شده. ولی دیگه حوصله ندارم حس بدی دارم.
باید فکری برای بچه بکنم کلاس و خانه بازی و بیرون، مشغولش کنم عادتش از سرش بیفته دوباره
ارسال نظر شما
جدیدترین تاپیک های 2 روز گذشته
تاپیک های به روز شده
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های امروز
