زندگی همیشه پر از آدم‌هاست؛
پر از صداهایی که خسته‌مون می‌کنن، پر از قضاوت‌هایی که سنگین میشه.
اما من یاد گرفتم به جای جنگیدن، پناه ببرم…
به موسیقی که زخم‌ها رو می‌بنده،
به کتابی که درهای تازه باز می‌کنه،
به تمرینی که روحم رو قوی‌تر می‌کنه.
پناهگاه من چیزهاییه که هیچ‌وقت خسته‌م نمی‌کنن.
