چه جوری خودمو دوست داشته باشم؟ من بلد نیستم. چطور باید همونطور که کسی به پدر مادرم یا بچه ام بدی میکنه و من ازشون دفاع میکنم و برام مهمن همونقدر برای خودم مهم باشم.
چطوری باید با وجود نقصهام خودمو دوست داشته باشم و ارزشمند بدونم؟
مگه این حس دوست داشتنی بودن و ارزشمندی رو از اول خانواده نباید بهم میداد؟ مگه میشه خودم تنهایی وسط اینهمه نامهربونی بدستش بیارم؟؟؟