طبیعیه... من ماه اول و دوم داشتم از استرس تلف میشدم. حتی نذر کردم روزه گرفتم به هفته اما نمی دونستم باردارم . همیشه احساس گناه میکنم . ماه آخرم سر یه شرایطی مردم و زنده شدم البته بلاتکلیفی وحشتناکی بود همیشه احساس گناه میکنم پسرم تو گفتار تاخیر داشت شاید ربطی نداشته باشه سه سالم بخاطر اون استرس داشتم نکنه بارداری این باعث بشه خدایی نکرده اوتیسم و.. بشه
سعی کن نفس عمیق بکشی قرآن بخونی مدیتیشن کنی پیاده روی دورهمی فیلم ببین و...
حتی بخواب
هر کاری دوست داری بکن
بهش عشق بده
کارهای درمانی ای و غربالگری هم به ترتیب ماها بکن.هنوز اول راهی روز شماری چیه
بخدا می فهمه تاثیر دارع