هیچوقت کسی ادم حسابش نکرد در واقع
چون همیشه ظاهرمو حفظ کردم چه شبایی تو جمع خودمو سفت سخت گرفتم
شبا تا صبح گریه میکردم
که صبحا کل چشمم پف بود میفهمیدناا نکه نمیفهمیدن براشون اهمیتی نداشت دیگه
یبار مامانم نگفت چته؟ یبار بغلم نگرفت
یبار بابام نپرسید چه‌مرگته
بجاش تا یادمه این اونو کوبیدن تو سرم
تا پای محبت میومد وسط خواهر برادرام که عزیز بودن فقط اسم اونا بود
ولی هیچکس به من توجهی نکرد
من تک فرزند بودم ولی بازم کسی بهم توجه نکرد
چیز نرمالی بین بچه‌های وسط ، واسه همین ما وابستگی نداریم و دیدی ی روز بدون خداحافظی جمع کردیمو رفتیم
فک نمیکنم ربطی به بچه اولی یا بچه وسطی یا آخری داشته باشه. ولی خب علت فرق گذاشتن خیلی چیزا میتونه باشه
دختر عموی منم بچه وسطی بود دهنشو سرویس کردن
یه زمانی یادمه سال ها درگیر این موضوع بودم که بفهمم چرا
حس میکردم اون سختی و فشار روحی تو خانواده حق من نبوده🙃
درکت میکنم خیلی سخته
