بچه ها مامان من ماه قبل بیمارستان بود . یه سری کارها براش انجام دادم که فکر نکنم کسی برای کسی انجام بده .
از دستام چندشم میشه . اشتهام کور شده . حسم به مامانم تغییر کرده انگار حرمتی بینمون نمونده
همینطوری هم وسواس دارم این کارها هم کردم بدتر شدم
رفتم روانشناس چرت و پرت گفت نه منو مقصر دونست نه مامانم نه دکترها . حالا قراره یه مشاور دیگه بدم ولی نمبدونم فایده داره یا نه
لطفا تپرسید چه کارهایی کردی . کاربریم جدیده نمیخوام تعلیق بشم .
مادرتو شستی؟
وا این چه حرفیه.. واسه مامانت کردی نه غریبه
خب تو هم بچه بودی هرروز پی پی کردی تورو شسته،هنوز مونده یربه یر بشی
یکم بزرگ شو. همینه مریضی دیگه. خدا آدمو محتاج کسی نکنه
همه کسایی ک همراه مریض بودن میدونن چ کارایی کردی من تقریبن ی سال گذشتع هنوز درست نشدم خیلی طول کشید تا باخودم کنار اومدم اولین بار ک تو بیمارستان بالا اوردم
خب مگه چیه مریض بوده دیگه بنده خدا
منم کردم دو بار مامانم عمل داشته همه کاری کردم از لگن گذاشتن و شستن تا شیاف گذاشتن
قطعا سخت بود اما احسنت به این طبع بلندت
امیدوارم به بهترین شکل، نور بشه و به زندگی ات برگرده
درکت میکنم که هنوز حس چندش رو داری مخصوصا اینکه وسواس هم داری ولی خب دلم برای مادرت هم سوخت
مادرت چند سال شما رو شست ،حرمت بینتون با دو روز از بین رفت؟
یکی از دوستانم تو مریضی، باباشون رو خودش میشست.
قطعا اولینبار این کار رو کردن سخته، ولی نباید به چشم چندش و کثافت بازی و اینچیزا بهش نگاه کرد. مادرم که هیچ، بابام رو هم خودم همه جاش رو میشورم. بابامِ!
می دانم منم برام سخته کاری نکردم ها ولی جای زخم یا بخیه کسی رو ببینم اصلا تصویرش از ذهنم پاک نمیشه مرور زمان خوبت می کنه و سعی کن اون تصویر و پاک کنی و بهش فکر نکنی
