خوب چی بگم، شکر گزاری بلد نیست
ببین یکی از دوستام این شکلی بود
از این کلاس های خود عنوان پنداری هم رفت
بعدش دست شوهر یه لیوان آب نمیداد
جدا شدن ، مهریه رو گرفت و خونه و ماشین ، جو گرفت مهاجرت کرد، الان به غلط کردن افتاده، ۴۲ سالشه، نه بچه داره نه کسی ، کشور غریب، میگه بمیرم کسی نمی فهمه، شوهرش هم ازدواج کرده نمیشه بهش برگرده
ادم توی این اقتصاد دوستش به دهنش میرسه باید شاکر باشه دیگه
بچه های محمد رصا شاه ، توی قصر به دنیا اومدن ، دو تاشون توی جوانی فوت شدن، ادم مگه تا آخر سرنوشت بقیه میدونه که مقایسه کنه
الان یکی تو فامیل ما نماد خوشبختی بود ، الان چند سال ام اس شدید گرفته و با پرستار و اینا فقط تکی خونه هست ، زیرش لگن میزارن
ما فردای کسی رو نمیدونیم پس مقایسه بیخود هست