گاهی واقعا کم میارم
دلم میخواد برم یه جای دور وسط درخت و گل و گیاه و حیونا
اصلا آدما بد شدند مثل قدیم نیستند
همدلی نیست بجاش چشم و هم چشمی
ارزشها رفتن
نمیدونم
تو منی
یا من توام
ارزش ها بی ارزش شدن
من بزرگترین نامردی ها رو از خانواده خودم دیدم. دلم به هیچی خوش نیست که بگم فامیل و غریبه که مهم نیست
من بخاطر این از همه بریدم
باهمه قهر کردم تو خونه با شوهرم تک و تنهاییم
و الان بازم حالم خوب نیس
هی توقعاات یه زندگی دیگع رو دارم
تو این بحثا من همیشه از خودم میپرسم یعنی کسی هم هست که از دست من خسته شده باشه و دلش بخواد بره یه جای دور؟! دلم بیشتر میگیره
همه چی بر عکس شده چیزایی و کسایی بالا میرن که بی ارزش سطح پایین هستن
من با آدما مشکل ندارم
با آدمایی که خانوادم باهاشون معاشرت میکنن مشکل دارم مثل فامیل و دوستای خانوادگی
خانوادم هیچ عقیده ای به حذف انسان های سمی و ارتباط با آدمای جدید ندارن😐
منم دقیقا همینطورم ولی شرایط اجازه نمیده
ارسال نظر شما
تاپیک های به روز شده
1 دقیقه پیش
1 دقیقه پیش
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های 2 روز گذشته
داغ ترین های تاپیک های امروز
