من داستان چند تا بچهی طلاق رو از زبون خودشون شنیدم.
تو مواردی که مادر بچه رو گذاشته بود پیش پدر بی مسئولیت به خاطر اینکه به پدر یه فشاری وارد بشه همهی اون بچه ها تو عالم بچگی تصور می کردن که مادرشون دوستشون نداشته و رهاشون کرده و رفته پی زندگی خودش و از اون دوران کلی تروما تو ذهنشونه هنوز که بزرگتر شدن خیلی شدید شد و مجبور شدن یه مدت قابل توجهی رو تحت درمان باشن تا به شرایط روحی عادی برگردن.
من به خاطر همین میگم که یک مادر یا پدر خوب و مسئولیت پذیر وقتی میبینه طرف مقابلش نمی تونه از بچه به خوبی نگهداری کنه باید خودش این مسئولیت رو به عهده بگیره.
همه چی هم مالی نیست. روان اون بچه آسیب میبینه.
استارتر می تونه کار کنه و به هر سختی ای خرج خودش و بچه اش رو در بیاره.