غم عالم ریخته رو دلم

مرغ آمین درد آلودی است کاواره بمانده، رفته تا آنسوی این بیداد خانه ، بازگشته رغبتش دیگر ز رنجوری نه سوی آب و دانه، نوبت روز گشایش را در پی چاره بمانده🖤🕊️......