داداشم خواهرمجردم رو همیشه اذیت میکنه و مامانم هم همیشه طرف داداشمه.حالا یه بار من به خواهرم گفتم ولش کن بسپارش به خدا
مامانم نااااراحت شده میگه اگه تا وقتی من زنده ام برا داداشت اتفاقی بیفته من تورو مقصر میدونم نفرینش کردی و به خواهرت یاددادی نفرینش کنه
بیخال بابا
خودت ناراحت نکن
بسپارش بخدا بگو نفرین نبوده منطورم این بود بسپار خدا بهش عقل بده
ولش کن بابا
اصلا عذاب وجدان نداشته باش
مادرت باید عذاب وجدان داشته باشه بین بچه هاش فرق نزاره
من تو مجردی برادر و مادرم کاری باهام کردن که چندین بار میخواستم خودکشی کنم
الانم که ازدواج کردم یه روانی بی اعصاب و افسردم
خیلیم داداشمو نفرین میکردم ولی تا اون موقع که اونجا بودم بعد ازدواجم کاریش نداشتم
اونم اون موقع هیچیش نشد
مادرمو نفرین نکردم اما خیلی ازش ناراحت بودم
حالا که ازدواج کردم اون علیل و مریض افتاده تو خونه حالا منو خواهرام بخصوص منی که انقدر عذابم داد تنها کساییم که دلسوزشیم
چقد بده که یه مادر اینقدر فرق بزاره بین بچه هاش،
منم خودم نفدین نکردم فقط به خواهرم گفتم کاری که نمیتونی بکنی بسپار به خدا بعدخواهرم از اون به بعد همش بهش میگه میسپارمت به خدا
والا ما خواهرا حواسمون به مامانمون بیشتره تا اون داداشم .من هیچ ازدواج کردم رفتم ولی واقعا برا خواهرم ناردحتم
