مثل باد سرد پائیز غم لعنتی به من زد
حتی باغبون نفهمید که چه آفتی به من زد
رگ و ریشه هام سیاه شد توو تنم جوانه خشکید
☁️💙☁️💙
اما این دل صبورم به غم زمانه خندید
اسمون مست جنونی آسمون تشنه ی خونی
آسمون مسته گناهی آسمون چه روسیاهی
اگه زندگی عذاب یه حباب رویه آب
☁️💙☁️💙
من به گریه ها میخندم میگم این همه اش یه خوابه
مثل باد سرد پاییز غم لعنتی به من زد
حتی باغبون نفهمید که چه آفتی به من زد
☁️💙☁️💙
آسمون تو مرگه عشق توویه یاخته هام نوشتی
این یه غم نامه ی تلخه که تو سر تا پام نوشتی
من به لحظه ی شکستن اگه نزدیک اگه دورم
☁️💙☁️💙
از ترحم تو بیزار من خودم سنگه صبورم
آسمون تیشه ات شکسته من دیگه رو پام میمونم
من از تنم بگیری توو ترانه هام می مونم
☁️💙☁️💙
اگه زندگی عذاب یه حباب روی آب
من به گریه ها می خندم میگم این همش یه خواب