چند وقته حال روحیم به شدت بده
زندگی پر فراز و نشیبی داشتم و همیشه سعی کردم قوی باشم
ولی انگار یه جایی دیگه آدم توانش تموم میشه
یهو میبینه دیگه نمیتونه پاشه
هیچ لذتی از چیزی نمیبره
و دلش بدجور میشکنه
من الان تو اون نقطه هستم
خیلی تنهام
نه از خانواده خودم نه از همسرم حمایت و توجهی ندیدم. مدام سرکوب شدم حتی وقتی دیگران خطا میکردن من تقاص پس میدادم
بریدم
چکار کنم حالم خوب بشه؟
رهاکن وازنوشروع کن
وقتی از همه اطرافیان بدی میبینی و بی پشت و پناهی یعنی باید از خدا کمک بخوای
از خدا بخواه کمکت کنه حالت بهتر شه و آدم درست و حسابی بیاد تو زندگیت
ذکر یونسیه زیاد بگید مخصوصا در حال سجده برای رفع غم‌خوبه
دقیقا مثل من.. منم چندوقته حالم خیلی بده یه فشار وحشتناک که خوابم رو مختل کرده..
عزیزم ما آدمیم ربات که نیستیم گاهی همه ما حالمون بد میشه خسته میشیم بشین یه گوشه برای خودت به چای بریز و با خیال راحت بدون فکر کردن به هیچ چیزی چند لحظه برای خودت باش
احساس میکنم خودم این تاپیک و زدم .. منم خیلی خسته ام... اتفاقاتی افتاده که خارج از توانم بوده... من دارم دست و پنجه نرم میکنم...باید قوی بود....اینم برای خودم همش تکرار من میکنم..که.. قوی باش
منم باتمام چیزهایی که گفتی خیلی مقاومت کردم ورفتم سمت خدایه روزازخداناامیدشدم هنوز دارم تقاص اون یه روزروپس میدم چون رفتم سمت غیرخدا،ابجی گلم حق داری این حال روداشته باشی فقط ازخداکمک بحاه وخودت ببین راه درست چیه گاهی وقتها خودمون بایدسرنوشتمون عوض کنیم
منم مثل توعم ولی قلبا باید بخوای دعا بردار بخون رابطت رو با خدا و خصوصا ائمه نزدیکتر کن گره از زندگیت وا میشه اینا مصائب دنیا هستن بی حکمت نیستن برای همه هست و واسه هرکسم یجورن تنها راه خلاصی ازشون صبر و پناه بردن به خداست
در کنارش حتما کارهایی که روحت رو سبک میکنه و دوست داره سرگرم میشی انجام بده ورزش هنر هرچی
نا امید نش‌و هیچی تو این دنیا جاودانه نیست غم زندگی تو هم یکروزی تموم میشه و میره
دیگه دوست ندارم قوی باشم
دلم میخواد یه بار هم که شده من بشینم و بقیه تلاش کنن
یا حداقل بگن اره. حق داری. پدرت رو در آوردیم. بازم خوبه تا اینجا دووم آوردی!
ولی کافیه اعتراض کنم
شوهرم بهم میگه غرغروی خاله زنک
مادرم هم فقط دنبال آبروداری های مسخره خودشه. حاضره من بمیرم ولی همه فکر کنن تو خوشبختی چیزی کم نداریم.
همش سرکوبم میکنه.
حتی وقتی باهاش درددل میکنم میگه وای یهو کسی نشنوه. پیام ندی کسی ببینه. وای نگیا. همه همینن. عیب نداره. بسپر به خدا.
حالم داره بهم میخوره
همین کاراشون باعث شده اونقدر بهم بی احترامی و توهین کنن که براشون عادی باشه
حس میکنم به شعورم توهین شده با این زندگی احمقانه
دلم میخواد جیغ بکشم
چند ساله تراپی میشم
تراپیستم در جریان همه چیز هست
بار اخر بهم گفت تو مشکلی نداری. فقط گیر یه سری آدم های تروماتیک افتادی که یه عمر سرکوبت کردن. باید با اونا حرف بزنم و درمانشون‌کنم. به تو جز صبر و مدارا توصیه ای ندارم بکنم چون اشتباهی نکردی.
باور میکنین تا قبلش من همیشه فکر میکردم اینکه به من توهین و بی محلی میشه تقصیر خودمه لابد. من جایی کاری کردم حتما.
اصلا همه چیز عین کابوسه
کاش میتونستم بگم چیا بهم گذشته
