اول نباید سرسنگین باشی یا تیکه بندازی
خیلی با روی خوش میری حرف میزنی
میگی ازدواج یعنی مستقل شدن از خانواده ها و وقتی تو زندگی دونفره همیشه یه عضو خانواده باشه،خیلی چالش ایجاد میشه
بعد راجع به انتظارات خودت واضح حرف میزنی
که انتظار داری تو خونه تنها باشی نه اینکه مادرش باشه
بعدش نظرشو میپرسی
و بعد ازش میخوای دنبال راهحلی برای حد و مرزگذاری باشه
از همدلی بین حرفات استفاده کن
مثلا بگو متوجه ام که مادرت ممکنه احساس تنهایی بکنه اما منم میخوام زندگی زناشویی جداگونه ای داشته باشم و این چیزا درکل