سلام واقعا من حس بدبختی دارم یا همه مکل دارن اصلا آدمی نیستم بخام باکسی حرف زندگیمو بزنم یا ازکسی از زندگیش بپرسم جز اینجا تایپیک میزارم باهیچ کس حرف نمیزنم
۱۰ساله ازدواج کردیم و یه بچه نزدیک ۴ساله داریم نه اخلاق داره نه پول داره هیچی نداره یکمم بخام حرف بزنم دست بزن داره بخاطر بچم اصلا باهاش بحث نمیکنم
من خونه پدرم تورفاه بودم و درس خوندم و شرایطم خوب بود اما الان چی حتی نمیپرسه ماهی هزارتومن نیازداری یا نه فقط خوردو خوراک رو میخره اونم چون خودش شکموعه
من خودم دورکاری میکنم و چیزی بخام برای خودم و بچم خودم میخرم با حقوقم
حومه زندگی میکنیم و هیچ کس نزدیکم نیس از محله زندگیم به شدت بدم میاد هرچی به همسرم میگم میگه همینی که هست ناراحتی برو خونه بابات
اخمم میکنه میگه کارمیکنم دیگه چیکارکنم تمام حقوقش میره برای قسط و قرض بماند تک پسره و خانوادش چه وعده وعیدایی دادن که من اومدم سره زندگی و تا مرز طلاق رفتیم و ...وهیچ کاری نکردن بگذریم دیگه اونا تموم شده اما الان به شدت بریدم و دیگه اصلا دوسش ندارم الانم خودم خرج خودمو و بچم میدم اون فقط خوردو و خوراک رو میگیره اونم کم و بیش فقط چیزهای ضروری
بخاطر بچم فقط دارم تحمل میکنم خسته شدم از این شرایط واقعا دیگه تحملش سخته میگه جداشی رنگ بچه ام نمیبینی فقط بخاطر بچم موندم چیکار کنم 😭
