مثلا بگید گناه داره مراعاتشو کنم ؟
یا ازخرجاتون بزنید ؟ ک پسنداز کنه
من اصلا دلم واسش نمیسوزه شده تحت فشار باشه ولی من گفتم قرض بگیره بهم بده
من کمالگرایی دارم توهمه چیز
ینی صفر تا صدی ام مثلا اگه قراره یه کرمپودر ارزون تر استفاده کنم ترجیح میدم کلا هیچوقت استفاده نکنم
حالا اینو توهمه چیز لحاظ میکنم
حالا پسرم و ثبت نام کردم پیش یک
درحالی ک مهدکودک دقیقا کنارخونمونه ولی من ثبت نامش کردم یه مهد خیلی خوب ک خیالم راحت باشه خب طبیعتا هزینه سرویس و خیلی چیزاشم دوبرابر میشه
ب نظرم اگه ادم کاریو میکنه باید بهترین کارممکن و اون لحظه بکنه
حالا اطرافیانم مثل مادر و برادرام سر این حساسیتم میگن ک تو دنبال خرج اضافه و پول سرویسش و اینچیرایی درحالی ک پیش یک سرگرمیه و اصلا اهمیتی نداره
حالا احساس بدی دارم نسبت ب خودم که شاید اگه کسی دیگه جای من بود چیکار میکرد
