تو سن ۲۱سالگی پیشونیم چروک
اطراف دهنم پر چروک
زیر چشمام گود رفته و چروک میخندم زیر چشمام مثه پیرزنا میشه
موهام و خصوصا شقیقه هام سفید
لبام ترک خورده و سفید
واقعا حرص و جوش چیکارا که با آدم نمیکنه
من اگر ی روزی طعم خوشبختی روام بچشم دیگه از ریخت و ظاهر افتادم
همون بهتر برم زن استاد ۴۲سالم بشم کی منو نگاه میکنه اخه
تمرکز ندارم بخونم نمره هام به زور دور بر۱۵
بقیه تو آرامشن ۲۰میشن و من حسرت میخورم من امروز حتی نهار ندارم بخورم
خدایا
ماساژ صورت قبلش هم روغن
چقدر منی ولی با یه تفاوت ، که من شوهر دارم و اختلاف سنیم باشوهرم۱۵ساله
هیچ کدوم از این چیزایی که حرصشو میخوری دلیل بر خوشبختی نیست
اینقدر دیدم خوشگل و صورت صاف و زیبا ولی خوشبخت نیستن دور و برمم دیدم اصلا زیبا و صاف و صوف نیست خیلی هم خوشبخته
پس اینا رو بهم گره نزن
اونی که باید بیاد و بپسنده میپسنده تقدیر و سرنوشت چروک و خت و خش نمیشناسه روحیه ات رو نباز چون اگه اونو ببازی دیگه هیچی نداری
سعی کن به داشته هات فکر کنی تا در ارامش روانی باشی اونوقته که میتونی بگی خوشبختی یا بدبخت
منم همینم مقصر تموم بدبختیام بابامه خیر از زندگیش نبینه
بیشتر اعتماد بنفست پایینه
چرا تو خرجت موندی؟ با خانواده ت زندگی نمیکنی؟
چرا عزیزم؟
دقیقا منم بخاطر استرس و حرص از ریخت و قیافه افتادم
دوره ای که همه روز به روز خوشگل میشن اونوقت ما زشت شدیم
واقعا فشاره.
اخه ادم باید دلخوشی داشته باشه
من چه داشته ای دارم؟؟من به چی دل خوش کنم؟😂
خانواده؟تن سالم؟ذهن آزاد؟اندام خوب؟قیافه خوب؟
هیچی ندارم🫠
حتی پول ندارم قرصامو بخرم حتی نمیتونم قرص آهن بخرم که همه جا برام نچرخه از سرگیچه
۴۰ ساله های دور بر من که این شکلی نیستن همه ترگل ورگلن
