ی دوستی داشتم همکلاسی دوران دبستانم بود
ولی ما از سال هشتم با هم رفیق شدیم
تا سال یازدهم ینی ۳.۴ سال رفیق بودیم
خییلیی خاطرات داریم باهم
ولی من ادمی نبودم که رفیق زیاد داشته باشم و رویحه حساسی هم داشتم
همش میخاسم تنها رفیقش باشم
خییلیی بهم کمک کرد ولی در مقابل خیلییی بی توجهی و حرکات بچگانه ازش دیدم
بخاطر همین یک سال کلن فاصله گرفتم
ینی در حد نهایتا لایک استوری
خودشم کنجکاو بود ک چرا اینجوری میکنم
دعوا و.. نکردیم ولی فاصله
بعد ی سال ک من دوستای زیادی پیدا کرده بودم و ارتباط اجتماعی بالا پیدا کردم
با هم قرار گذاشتیم دیدیم همو و از اون موقع تا همین الان ک سال ۱۲ام
همینجوری حرف می‌زنیم
ولی میدونی این بار اون بیشتر میخاد باهام وقت بگذرونه
همیشه هم میگ ک از همه رفیقاش بهترم ..
ولی خب وقتی پیش رفیق مشترکای دیگمونه حرفایی که تو تنهایی راجبشون میگه رو برعکس میگه مثلا..
اما در کل دارم عذاب وجدان میگیرم چون جدیدا رفتارم باهاش خوب نیس زیاد
بی‌توجهی میکنم بهش...
بعضی چیزا رو مخ آدمن
جام بودین چیکار میکردین🥲 چون من همش گاهی وقتا باهاش حدف میزنم با خود نمیگم نکنه دوباره برگردم به اون روزا🤝
هعیییییی
