نه اتفاقا من می خوام بگم باید چارچوب احترام و حرمت رو نگه داریم
ببین من نمیگم ناراحتی تو مطرح نکن دارم میگم در شرایط درست و مناسب بیان کن ممکنه طرف مقابل شما در شرایطی باشه که نیاز به همراهی داشته باشه یا با حضورتون یا با آروم نگه داشتن محیط
وقتی که از اون موقعیت در اومدن می تونین مطرح کنین ناراحتی تون رو حالا یابا رفتارتون یا با صحبت کردن
در واقع شما خودت رو جای طرف مقابل بذار اونوقت ببین باز هم می خوای همینجوری رفتار بشه با شماهم ؟
ما که خوب مطلق نیستیم مطمئنا پیش میاد با رفتار یا گفتارمون اطرافیانمون رو ناراحت کنیم باید ببینی همین رفتاری که شما در مقابل دیگران داری دوست دارین با شما هم بشه یانه؟
ضمن اینکه اگه کسی شما رو ناراحت کنه به قول خودتون با جواب مناسب ناراحتی شما از بین می ره ؟
نه فقط متقابلا هم رو ناراحت کردین در صورتی که گاها با گذشتن از بعضی صحبتا یا رفتارها طرف مقابل هم با دیدن رفتار شما هم یاد می گیرن همیشه جواب های نباید هوی باشه هم اینکه با گذشت و سکوت شما شرمنده میشن و حتی اگر با زبان عذرخواهی نکنن در رفتارشون افزایش احترام نسبت به خودتون رو خواهید دید... !
و در مورد قسمت دوم صحبتتون بهتره یکم بیشتر در مورد سخنان پیامبران و امام ها بخونی البته از منبع موثق و بدون جبهه گیری
مطمئنم نظرت تغییر میکنه به اینکه تریپ مذهبی زیادم بدنیست😉
اتفاقا باعث میشه انسان بهتری برای جامعه و هم در خانواده باشی