همکارم متولد ۲۷ سالشه دوتا بچه داره ولی مثل بچه کوچولو حرفا میزنه ادم متوجه میشه نپخته هستش از سوال پرسیدنش از قضاوت کردنش از نشست و برخاستش.هر چی بیشتر حرف میزنه چقد ادم خامیه.ولی یکی دیگه می ببینی همسنشه کم حرف میزنه زرنگه
ادما باهم فرق میکنن خب
خیلی دلم میخواد بگم کمتر حرف بزن قضاوت نکن ولی روم نمیشه ولی تو دلم میگم.
کودک درونش زیادی فعاله
ولی من خانوم ۵۰ ساله دیدم عین بچه ها ادا داشته و همه هم از دستش عاصی بودن😕
دیروز جلسه داشتیم باید همکارها جمع میشدیم ارباب رجوع داشتم ما همیشه کار ارباب رجوع خیلی مهمه بعد جلسه اینا بعد هی میگفت بیا دیگه چرا نمیای حالا اصرار اصرار بعد گفتم ارباب رجوع دارم یا دیروز همکار سابقه دار بود دیروز براش تولد گرفتیم میگفت همیشه تولدها شوهرم به یادمه من کمتر حالا این وسط گفت اینجوری زندگیتون سرد میشه حالا میدونیم همکار با سابقه چقدر زن خوب و با گذشتیه حالا همکارمون ۵۰ ساله این خانمه ۲۷ ساله به این خانم درس زندگی میده.حالا بین اینهمه ادم
طبق چیزی که تعریف کردی شما سخت گیری عزیزم چرا فکر میکنی تو اداره همه باید چوب خشک باشن
چی میگه اونی که میگی نپخته هست چطوریه
اونی که پخته هست چجوریه
عزیزم همه اینا بستگی داره ب شرایطشون اینکه چند بچه بودن .رفتار و توقعات خانواده .بعضییی بچه آخریا لوسن .بعضی تک فرزندا لوسن و و و. آدما فرق دارن خب
ارسال نظر شما
جدیدترین تاپیک های 2 روز گذشته
تاپیک های به روز شده
1 دقیقه پیش
1 دقیقه پیش
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های امروز
