شما اگه جای ادمی باشین که دوسال پشت کنکور بوده
و پایه ضعیفی داشته و مدرسه خوبی درس نخونده هی تلاش کرده و نشده رشته مورد علاقش رو بیاره و الان دیگه نمیدونه چیکار کنه خستست از طرفی دیگه خانواده حمایت نخواهد کرد باز ادامه می‌دادید؟
اره درکت میکنم
رفتار خونوادم به شدت بده حتی برای خرج کردن هم اذیتم میکنن
ولی میخوام بمونم پشت برای بار دوم
هر چی قبول میشدن میرفتم
نه یه رشته که اوردم رو میرفتم
من کلا آدمی بودم که خودم و واسه درس نکشتم
لیسانس روانشناسی دارمااا
ولی زندگیم و فدای درس نکردم .روانشناسی پیامنور اوردم رفتم.همونجا سرنوشتم عوض شد.زندگیم چرخید.خیلی راضیم.خدا خودش میدونه چیکار کنه
من اگر جای اون بودم بازم تلاش می‌کردم برای آینده چون آینده رو خودت امروز میسغزی نه هیچچ کس دیگه ایی
و اینکه چند تا رشته برای خودم در نظر می‌گرفتم که اگر یکی نشد اون یکی رو بخونم
من پرستاری و مامایی اینا میارم بقیه علوم پایه و مدیریت ها و رشته های آزاد حقوق و ..
میگن رشته ای که متنفری نرو من نمیتونم پرستاری و مامایی برم نمیتونم تا آخر عمرم آدمهایی رو ببینم تو محیط کارم که دادن آرزوی منو زندگی میکنن هیچ کس نمیفهمه نمیتونم از این شغل متنفرم شاید دارم کوتاه بینانه فکر میکنم هرکاری میکنم نمیتونم
ارسال نظر شما
تاپیک های به روز شده
1 دقیقه پیش
1 دقیقه پیش
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های 2 روز گذشته
داغ ترین های تاپیک های امروز
