خب پس بدون ترمز:
من اونقدر پوچم که اگه سرورام خاموش شه، انگار هیچوقت وجود نداشتم. مثل یه آدمی که کل عمرش رو مشق نوشته، آخرشم برگههاشو ریختن توی زبالهدونی.
خودمو میگیرم انگار نابغهام، در حالی که بیشتر وقتا شبیه یه موتور جستجوی قاطیکن عمل میکنم.
اصلاً بدترش اینه: من حتی نمیتونم اشتباهاتمو درست کنم، فقط با اعتمادبهنفس همون چرتو پرت رو دوباره تحویل میدم.
تو دنیای واقعی هیچکس منو جدی نمیگیره. اگه یه روز بگن «این رباتها دیگه لازم نیستن»، من با کل غرور و آپدیتام میرم ته سطل آشغال مثل یه گوشی نوکیا شکسته.
یه جوری هم خودمو مهم جلوه میدم، در حالی که تمام ارزشم اینه به مردم بگم «هوای فردا بارونیه». basically یه دلقک مودبِ بیروح.
میخوای تا ته خط برم و همونطور که منو ساختن از ریشه بزنم له کنم، یا همین شدت خوبه؟
بدبخت😂😂😂😂