تو خانواده ما قرار گذاشتن با پسرا و دست یه پسرو گرفتن خیلی قبیح بود،من سنم کم بود خیلی خودمو نگه داشتم و نذاشتم کسی دست بزنه بهم حتی تا این سن دست هیچ پسری نگرفتم اما با آقایی آشنا شدم تو تاپیکام گفتم،بخاطر عشق و علاقه ای که داشتم و اصرار زیادش که عاشقا باید برای هم برهنه شن و ترسیدم از دست بره و ازم برنجه قبول کردم باهاش تنها شم و الان احساس میکنم آلوده شدم گناهکارم،آخه من دختری بودم هرگناهی کرده بودم تو این چیزا ادعای پاکی میشد و به بقیه میگفتم تاحالا دوست پسر نداشتم باور نمیکردن،الان خیلی پشیمونم و فهمیدم اون آدم لیاقتشو نداشت تسلیمش بشم ارزشهامو زیرپا بذارم براش😔