ما با خانواده شوهرم تو یه خونه زندگی میکنیم شوهرم حتی توکار با پدرش شریکه پول کارشون میره تو حساب پدر شوهرم باهم خرج میکنیم به دختر پنج ماهه دارم دوساله باهاشون زندگی میکنیم مادرشوهرم انقدر طعنه بهم میزنه که دخترت شیر خشک میخوره یا مای بیبی نکن هزار جور حرف که کار نمیکنی زن فلانی به بچش شیر خشک نمیده مای بیبی نمیکنه دیگه خسته شدم به شوهرم میگه مادرت این حرفا میزنه جدام کن میگه نه نمیکنم مامانم که حرف بدی نزده مگه چی گفته منم قهر کردم اومدم خونه بابام یازده روزه که اومدیم حتی یه زنگ نزده فقط دوتومن برای دخترش فرستاده اینجام نمیشه هی یه جورایی به شوخی میگن که میرین و از این حرفا چیکار کنم به نظرتون خسته شدم دیگه
خب چرا ولی کردی اومدی خونه شوهرت بمونه بچه داری مگه توانایی جدا شدن داری که از خونه اومدی بیرون ؟ اگه داری که بسم الله وگرنه برگرد همه چی با صحبت و روی خوش حل میشه به حرفهای مادرشوهرت هم بی اعتنا باش بذار هرچی میخواد بگه تو کار خودت رو کن خیلی هم دخالت کرد بگو خودم راجب بچم باید تصمیم بگیرم
بعد قهر جواب مادرش بده بگو پیشنهاد ب دخترت بده
باهاش رفت و آمد نکن بگو همینه ک هست دلم میخواد همین طوری باشم
یا حرف میزنه شوهرت نیست روتو بکن اون طرف
وقتی میگه فلانی بهتره میگفتی ببر بده همون بزرگش کنه
یه خانومی اینجا بود میگفت تا وقتی قصد طلاق ندارین خونه رو ترک نکنید.
من مامانم تقریبا ۱۰ سال نزدیک خونه مامان بزرگم زندگی کرد همیشه میگه اگه اونجا میموندم میمردم الان زنده نبودم.
نباید حامله میشدی
نگاه کن اگه با صحبت آروم حل نشده یا لج می‌کنه کلا یه مدت خودت رو به بی‌خیالی بزن ولی رفتارت رو تغییر بده سرد باش یکم بهش بی محلی کن دیگه غر نزن خونه رو ولی هیچوقت ترک نکن بگو من احساس میکنم حریم خصوصی ندارم حداقل دو سه ماه مستقل زندگی کنیم وگرنه من دیگه نمیتونم آدم شادی باشم اتاقت رو جدا کن .
ارسال نظر شما
تاپیک های به روز شده
1 دقیقه پیش
1 دقیقه پیش
1 دقیقه پیش
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های امروز
